Sneller dan snel lukt het weer om zelf mijn paarden I-Catcher en Jillz weer te rijden.
Ze waren doorgereden door Anita van Eck dus kon zo weer opstappen en rijden. Nou ja bijna dan. Kracht in linkerbeen is minimaal maar ik ga ervoor.
Dus ook maar direct opgegeven voor debuut van Johnny in de Z1. Aangezien half maart ook de selecties van WK jonge paarden gepland staan.
Johnny gedroeg zich voorbeeldig af en toe klein foutje maar dat is hem vergeven.
Mooie score van 221,5 en 231 en mooie 1e en 2e prijs was het resultaat in een gecombineerde rubriek z1/Z2
Nicole de Leeuw terug in zadel na heupbreuk: ‘Je weet pas of het kan als je er al op zit’
mrt 6, 2019
Nicole de Leeuw zit weer in het zadel. Ze viel eind december van een jong paard af en brak haar heup. ‘De eerste keer rijden was wel spannend. Je heup is namelijk in contact met het zadel tijdens het rijden. Het kan zijn dat je weinig pijn hebt in het dagelijkse leven, maar wanneer je in het zadel zit, kan dat compleet anders zijn. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met me als mijn paard een keer opzij springt? Daar kom je pas achter als je er al op zit,’ vertelt de Leeuw.
WK-observatie
Volgende week dinsdag en woensdag rijdt de Leeuw de WK-observatie op het KNHS-centrum in Ermelo met haar 6-jarige I-Catcher (v. Johnson) en haar 5-jarige Jillz (v. Everdale). ‘Johnny,’ zoals ze I-catcher ook wel noemt, blijft soms wat spokerig. ‘Hij is natuurlijk 3 maanden niet meer van huis af geweest, vandaar dat ik hem gisteren mee heb genomen naar een klein wedstrijdje.’ De Leeuw won daar beide proeven in het Z1.
Pin in bovenbeen en heup
De Leeuw viel op 29 december erg ongelukkig van een van haar jonge paarden. ‘Na de val had ik nergens anders last van; niet van mijn nek, mijn rug of iets anders. Het was echt alleen mijn heup. Daar ben ik dus waarschijnlijk volledig op terecht gekomen. Na de val ben ik gelijk geopereerd. Ik heb nu een pin in mijn bovenbeen en in mijn heup. Ik mis ook wat kracht in mijn linkerbeen. Maar mijn knie aan de linkerkant heb ik in het verleden al ooit gebroken, dat blijft een beetje een zwakke plek.’
’12 februari mocht ik weer’
‘Toen ik ontslagen werd uit het ziekenhuis kon in mijn been niet eens omhoog doen. 6,5 week na het ongeluk, op 12 februari vertelde de chirurg dat ik weer mocht paardrijden, míts ik er niet af zou vallen. Ik weet het nog precies,’ vertelt de Leeuw. ‘Het was een dinsdag en de vader van die chirurg is keurmeester bij het KWPN. Hij was waarschijnlijk bang dat als het nog lang ging duren, ik misschien andere gekke dingen zou gaan doen. Hij wist wel hoe het paardenvirus werkt,’ grapt de Leeuw.
‘Daarna ben ik zo ongeveer meteen op een paard gaan zitten. Ik ben heel rustig op een Fries begonnen, dat pakte goed uit. Ik heb tijdens het rijden eigenlijk geen last van de wondjes of van mijn heup gehad. Die chirurg snapte zelfs hoe hij me het best kon opereren, zodat ik nergens last van heb bij het rijden nu,’ vertelt de leeuw met een knipoog. ‘Ik heb nog wel wat moeite met het op- en afstappen, maar verder ben ik pijnvrij tijdens het rijden. Ik ben wel nog heel voorzichtig, ik mag tenslotte nog niet vallen.’
‘Mazzel gehad’
‘Het voelt goed om weer in het zadel te zitten. Ik ben erg blij dat het ook weer kan. Ik heb wel mazzel gehad hoor, de paarden werden 3 keer in de week bijgereden. Ze hebben dus niet echt stilgestaan.’
Wat ze van de WK-observatie verwacht? ‘Niks. Op de 5-jarige Everdale merrie heb ik maar 6 keer gezeten. Die gaat gewoon mee om wat te zien en om ervaring op te doen. Ik denk dat dat het beste is voor de paarden: geen verwachtingen. We zien wel waar het schip strandt,’ eindigt de Leeuw.
Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan
Foto: Digishots